» Adaptacja bez stresu

ADAPTACJA BEZ STRESU

O czym musisz pamiętać?

Jako rodzic przyszłego przedszkolaka powinieneś zdawać sobie sprawę z tego,
że nie możecie przebyć drogi rozwojowej za dziecko, bo ono samo musi zdobyć i
doskonalić swoje umiejętności. Im mniej będzie się różniło od swoich kolegów, tym
szybciej poczuje się wśród nich pewniej. Będzie dumne z tego, że potrafi to samo co
inni. Waszym zadaniem w tym okresie jest „sensowne” wspomaganie dziecka , a nie
wyręczanie go.

JAK MOŻNA ZARADZIĆ STRESOM I TRAUMIE PIERWSZYCH DNI W PRZEDSZKOLU?

W rozwiązanie tego problemu powinny być zaangażowane trzy strony: dziecko,
rodzice i personel przedszkola.

DZIECKO I RODZICE

 Dziecku łatwiej oddzielić się od matki, gdy ma obiekt przejściowy (maskotkę,
wybrany przedmiot), który jest wspomnieniem domu, miejsca, w którym czuło się bezpiecznie.
 Adaptacja powinna być przeprowadzana stopniowo, uwzględniając
indywidualne różnice między dziećmi.
 Czas pobytu dziecka na początku powinno się skrócić do minimum
Zawsze należy dotrzymywać obietnic (przyjdę po ciebie po
obiedzie).
 Rodzice powinni rozmawiać z dzieckiem o przedszkolu.
Opowiadać mu co będzie tam robiło. Zapewnić, że pozna nowych kolegów i koleżanki, że dużo się
nauczy.
 Rodzice muszą rozbudzać ciekawość dziecka, wręcz prowokować radosne oczekiwanie na pobyt w przedszkolu.
 Rodzice muszą okazywać pełną akceptację i wsparcie dziecka, rozumieć jego
emocje, stres, lęki.
 Rodzice powinni mówić pozytywnie o przedszkolu, budować zaufaniedo nauczycielek, personelu. Nigdy nie wolno straszyć dziecko przedszkolem.
 Rodzice powinni rozmawiać w obecności dziecka z nauczycielką, w sposób
symboliczny udzielając jej zgody na zajęcie się dzieckiem.
 Dziecko powinno bez pośpiechu rozpocząć swój dzień. Ujednolicenie rytmu
dnia w domu i przedszkolu.
 Rodzic przy rozstaniu z dzieckiem okazuje spokój, akceptację sytuacji, zaufanie do nauczycielki,
zdecydowanie, poczucie bezpieczeństwa.
Przy rozstaniu przekazuje dziecku tylko pozytywne emocje.
 Współpraca rodziców z nauczycielkami w celu ujednolicenia oddziaływań
wychowawczych, przepływu informacji o postępach dziecka, jego mocnych
i słabych stronach.

Pierwszego dnia…
– W miarę możliwości osobiście przyprowadźcie dziecko do przedszkola-wspierajcie je w tym ważnym dla niego dniu.
– Zabierzcie ze sobą ulubioną maskotkę lub przytulankę- dziecko poczuje się bezpieczniej.
– Rano nie spieszcie się, wprowadźcie radosną atmosferę, by dziecko cieszyło się z Wami – dzieci doskonale wyczuwają Wasz niepokój i przejmują emocje zarówno te dobre, jak i złe.
– Pozwólcie dziecku wyrażać różne emocje: radość, złość, smutek są naturalne i pomogą
złagodzić napięcie.
– Pożegnajcie się ciepło, ale stanowczo, nie należy pytać dziecka o pozwolenie.
– Po powrocie z przedszkola bądźcie cierpliwi i wyrozumiali dla dziecka, nie zmuszajcie go
do opowiadania, co robiło. W pierwszych dniach może być zmęczone ilością wrażeń. Kiedy dziecko oswoi się z nową sytuacją, samo chętnie będzie opowiadało o nowych przeżyciach
i przygodach- wysłuchajcie go z uwagą.
– Nie uciekajcie, nie wymykajcie się po kryjomu i nie obiecujcie, że za chwilę po nie wrócicie- dzieci, tak jak dorośli nie chcą być porzucane i oszukiwane.
– Bądźcie spokojni i pogodni, to pomoże Waszemu dziecku.
– Zostawcie dziecko pod opieką nauczyciela nawet, gdy trochę płacze przy rozstaniu. Wychowawczyni zachęci do zabawy i pomoże mu szybko zaangażować się w zajęcia przedszkolne.Wśród rówieśników dziecko chętnie podejmie nowe działania.
– Zadbajcie, by proces adaptacji przebiegał spokojnie i był dostosowany do temperamentu
Waszego dziecka. Dajcie mu czas na poznanie nowego otoczenia i nowych osób.
– Ze wszystkimi sprawami, które Was nurtują lub niepokoją zwracajcie się do nauczyciela
wychowawcy
zawsze uzyskacie fachową pomoc i wsparcie.

RODZICE!
Zaufajcie wybranej przez siebie placówce, nie porównujcie jej z innymi, bo każda realizuje ten sam program, ale ma prawo robić to inaczej, tzn. innymi metodami, korzystając z innych pomocy, nauczycielki maga pracować w innym tempie i innymi metodami, by osiągnąć to samo. Przedszkola różnią się dodatkowymi zajęciami, ale o tym należy dowiedzieć się wcześniej i dokonywać wyboru zgodnie z zainteresowaniami dziecka lub jego i waszymi potrzebami.
Zadbajcie, aby wyjście do przedszkola było miłe, spokojne – szczególnie w pierwszych dniach (jeżeli dziecko tego potrzebuje, pozwólcie mu zabrać ulubioną Przytulankę), a zawarte z dzieckiem umowy, np. ustalenie, o której je odbierzecie, były rzetelne i respektowane. Jeżeli zauważycie, że dziecko zbyt emocjonalnie reaguje na rozstanie z osobą odprowadzającą, niech odprowadza je ktoś inny, mniej emocjonalnie związany z dzieckiem.
Starajcie się być mądrymi partnerami nauczycielek, nie odbierajcie informacji problemowych, jako skargi na dziecko, lecz jako troskę i podstawę do rozwiązania wszelki trudności, Załatwianie spraw dotyczących dziecka rozpoczynajcie od rozmowy z nauczycielkami, ale nigdy w jego obecności.
Respektujcie ustalone zasady postępowania na linii przedszkole-dom, bo dziecko nie może się znaleźć na „huśtawce” różnych opinii i oddziaływań. To źle wpłynie na jego wychowanie emocjonalne. Pamiętajcie, że to samo obowiązuje nauczycielki